B3












            ******************************************************************************************

            *
            ******************************************************************************************
            Texty skupiny B.


            Jean Jaur?s
            1859 – 1914

            De primis socialismi germanici lineamentis apud Lutherum, Kant, Fichte, Hegel.
            Toulouse, 1891


            IV. Hegel, Marx et Lassalle
            Profecto inter singulas hominum voluntates relationes sunt iuridicae; et Kant ita iuris es

            definivit ut quisque perfectam suam libertatem exerceret nec aliorum libertati offenderet.
            totum ius, sed iuris pars. inde et pacta inter singulos homines oriuntur, et iustae posses
            quoque cum singulus quisque homo singulo cuique homini nocere abstinet, moralitas (Moralit

            Sed haec moralitas imperfecta est et abstracta si voluntas cuiusque hominis singula tanqua
            aliorum voluntate separata et seclusa manet, aut curn aliorum voluntate pacto tanturn coha
            cuiusque singularitatem cum aliorum singularitate et particularitate iungit, non tamen omn

            particularitatem. necesse est ergo cuiusque singula voluntas in ordine quodam concreto et 
            includatur in quo, non abstracte, sed in re, ad universalitatem promoveatur. inde et famil
            civilis societas, et ipsa tandem civitas. vera et concreta et vivida moralitas (non iam Mo

            Sittlichkeit) nunc tantum incipit.
            De familia autem nihil dicemus nisi per eam diversas voluntates ad veram et vivam unitatem
            vivam libertatem, redigi.

            Sed cum multiplicatae familiae in nationem quam[63]dam sese extenderunt, cuiusque familiae
            erga aliarum familiarum personas ut singulae rursus voluntates apparent, et rursus novam u
            quaerere debent: inde civilis societas (bürgerliche Gesellschaft) quam Hegel a Civitate (S

            distinguit. in Civitate enim ut mox animadvertemus, singula cuiusque civis voluntas plenam
            norma et universali civitatis vita libertatem suam reperit: Civitas cuique homini plenam h
            et vitam dat. ergo civis quisque Civitati adhaeret, non ut ipse singula est persona et par

            sed ut persona est humana et universalis. ita semet ipsum civis quisque in civitate reperi
            prius suimet ipsius oblitus sit. in societate civili contra civis quisque ut singula perso
            civibus ut singulis personis iungitur, non pacto quidem ut in sphaera particularitatis et 

            sed necessitate: civis quisque aliis civibus eget ut et secure vivat, aut etiam vivat. eme
            debet ac vendere; nam inter diversos artifices et operarios opus dividitur; et «divisio la
            civem et hominem ad id redigit ut sit tantum pars et minima pars hominis. ex illa reciproc

            quae omnes homines invicem astringit societas civilis oritur; fundamenturn habet «Bedürfni
            ita stricte civis quisque aliis iungitur et alligatur sed vinculo quasi externo, cum ab al
            suum modo proprium commodum quisque expectet, et hic non vera appareat universalitas, sed 

            «particularitatum» continua quasi catena.