Texty skupiny A.

A1

Abbatia

Canoniae Praemonstatensium

Neořišii Neořišii, die 1. Januarii 1940

N[umerum] ex[hibitum] 18/40

Res: Hermanus Jos Tyl

Collatio Ordinum maiorum

Accl[amatio] Litterae dimissoriae

Ad normam can[onis] 964 § 2 et can[onis] 995 C[odex] I[uris] C[anonici] qua Superior maior Abbatiae ordinis Praemonstratensis Neořišii testamur:

Religiosum fr[atrem] Hermanum Jos[ephum] Tyl, clericum, sollemniter professum et studiosum [quarti] anni s[acrae] Theologiae in episc[opali] Instituto theologico Brunensi -- natum 31. [Julii] 1914 in pago Cakov, parochia Vilemov archidioeces[is] Olomucensis --- confirmatum 2. [Junii] 1925 Olomucii - - simpliceter (=simpliciter) professum 10. Octob[rii] 1936 -- tonsuram die 23. Sept[embrii] 1937

I. ordines minores /ostiar[ii] et lector[is]/ die 11. Julii 1938

II. ordines minores /exorc[istae] et acolyt[i]/ die 16. Julii 1938

ab infrascripto suscepisse --- sollemniter profesum die 6. Januarii 1940 et familiae domus religiosae nobis subditae adscriptum, nullo impedimento affectum ideoque ad s[anctos] Ordines maiores suscipiendos amitti posse.

Dim<m>ittimus et enixe rogamus, ut Excellentia Vestra supra dicto clerico sol[lemniter] professo s[anctos] Ordines maiores: Subdiaconatum, Diaconatum, Presbyteratum ad titulum paupertatis benigne conferre dignetur.

Paulus Souček

abbas

A2

Excellentissimus,

Illustrissimus ac Reverendissimus

Th[eologiae] D[octo]r Hubertus Noots

Dominus Praemonostratensis et totius ordinis

caput et generalis

Romae.

Infrascriptus propter moestissimum statum canoniae Teplá, hoc tempore sub regimine r[everendi] d[omini] prioris Hermanni Tyl, canonici neořišensis – ex incapacitate hujus ipsius in rebus temporalibus gerendis progredientem – ruinam prorsus totius fabricae canoniae timens R[everendissimum] D[dominum] vicarium generalem, abbatem suum, remedium curare obsecravit.

Cui, qui libenter hoc facere conatus est, supradictus prior non tantum non oboedire, sed etiam resistere coepit ad forum civile refugiens, r[everendo] d[omi]no d[octo]re Žurek suadente et inspirante.

Qua de causa infrascriptus Excellentissimum Dominum Praemonstratensem remedii curandi causa humillime petit in persona vel per deputatum – non autem circariae nostrae adscriptum – visitationem et quidem non tantum in temporalibus, sed etiam in spiritualibus instituere.

In consignatione adjuncta:

1. aes alienum (debita) canoniae in spatio unius tantum anni sub regimine Hermanni prioris in summa Kčs 9.935.230,75,

2. adhuc expensae prioratus " 64.531,--

3. et conventus cum juvenatu " 1.566.401,16

4. nulla ecclesia XXV parochiarum incorpor[atarum] renovata

5. non observatio statutorum de novitiatu

hanc humillimam petitionem dignam et justam declarant.

Teplá, 20. [Novebrii]1947.

Sigismundus Sudík

professus strahov[iensis]

A32

Protocollum

Hodie 25. Novembris 1947 in conventu Reverendarum Sororum a S[ancta] Cruce in Cheb convenerunt Illustrissimus Dominus Hubertus Noots, Abbas Generalis Ordinis Praemonstratensis, Reverendissimus Dominus D[octo]r Bohuslaus Jarolímek, Abbas Strahoviensis et Vicarius Generalis pro Circaria Bohemica, necnon Reverendissimus Dominus Petrus Möhler, Abbas Teplensis, atque sequentia statuerunt:

Siquidem Rev[erendissi]mus D[omi]nus Petrus Möhler gubernationem Abbatiae Teplensis exercere impeditur atque propositum habet opportuno tempore emigrandi ad Abbatiam Speinshartensem in Bavaria, ubi iam adsunt sui religiosi, sortem suae Abbatiae reponit in manus Ill[ustrissi]mi D[omi]ni Abbatis Generalis rogans, ut tamquam bonus pater existentiae monasterii Teplensis provideat.

Cheb, die 25. Novembris 1947.

+ Hubertus Noots

Ab[bas] gen[eralis] O[rdinis] Praem[onstratensis]

Bohuslav Jarolimek Petrus Möhler

Abbas Strahoviensis Abbas Teplensis

A42

Reverendissimo Domino

Domino Bohuslao Jarolímek, O[rdini] Praem[onstratensi]

Abbati Regiae Canoniae Strahoviensis

necnon Vicario Abbatis Generalis et

Vicario Visitatoris Apostolici pro

Circaria Cechoslovaccha,

Pragae

Munus Vicarii Abbatis Generalis et Delegati Visitatoris Apostolici pro Circaria Bohemica, qoud laudabiliter exercuisti et modo competenter exerces, peculiarem Paternitati Tuae imposuit curam Abbatiae Teplensis, cujus conventus germanicus discedere debuit.

Visitationem regularem istius Canoniae modo faciendo consilia contulimus cum Rev[erdendissi]mo Domino Abbate Petro Möhler, nunc ab Abbatia absente, ut provideretur sorti domus Teplensis et ejus existentia pro Ordine servaretur.

Reverendissimus autem Dominus Abbas Möhler documento subscripto die 25a Novembris 1947 renuntians gubernio Canoniae Teplensis, hujus sortem omnimode reposuit in nostras manus, i[d] e[st] Abbatis Generalis Ordinis. Hoc munus Nos obligat ad constituendum quamprimum Superiorem Regularem pro hac domo.

Quapropter Paternitatem Tuam Reverendissimam nominamus et constituimus loco Nostro Administratorem Abbatiae Teplensis cum omnibus facultatibus Superioris de regimine.

Datum Strahoviae, die 29a Novembris 1947.

(s.) + Hubertus Noots

Abbas Generalis O.Praem.

A52

Admodum Reverendo Domino,

Domino Leoni Moláček O[rdini] Praem[onstratensi],

Sacerdoti Canoniae Teplensis

Mariánské Lázně.

In Visitatione regulari modo peracta in Abbatia Teplensi evidenter apparuit insufficientia numeri Superiorum necessariorum, juxta Statuta nostra, pro gubernio istius Canoniae, necnon necessitas nominationis alicujus Religiosi pro officio Provisoris. Statuta enim nostra volunt quoad curam materialium, ut sit in manibus Religiosi distincti a Superiore, sub cujus dependentia hic officium suum exercere debet.

Quapropter Reverentiam Tuam nominamus Suppriorem et Provisorem Canoniae Teplensis. Velis quamprimum assumere illa officia, ostendendo has litteras Admodum Reverendo Domino Priori Hermanno Tyl.

Datum Strahoviae, die 29a Novembris 1947.

Abbas Generalis O[rdinis] Praem[onstratensis]

A6

Pragae, in Monte Sion, die 29a Nov[embris]1947.

Admodum Reverendo Domino,

Domino Hermanno Tyl O[rdini] Praem[onstratensi],

Priori claustrali Teplensi,

Klášter Teplá.

Admodum Reverende Domine,

Cogor jam Tibi scribere, quia, uti videtur, nec quae dixi vis intelligere, nec oboedire scis.

1. Vix die 25a h[uius] m[ensis] eramus apud Abbatem Möhler, quando illuc pervenit emissarius Tuus apud Rev[erendissi]mum D[omi]num Abbatem Jarolímek cum mandato, quod demonstrabat tum inclinationem ad continuandam agitationem quam Tibi exprobravi, tum defectum prudentiae et animi aequlibrati, quae dispositiones adeo necessariae sunt pro Superiore.

2. Et modo pervenerunt huc duae epistolae anonymae ex parte Tuorum operariorum Slovacorum (evidenter isti qui verbum coram me fecerunt), quas Tu potuisses praevenire, et quae magis adhuc demonstrant methodum Tuam, qua Superioribus Tuas voluntates imponere intendis atque determinationem solum Tuum sensum non aequilibratum sequendi. Hae litterae demonstrant Te operariis exposuisse (et quidem non recte), quae uti Abbas Tuus Generalis et Visitator Apostolicus Tibi dixi et quae res sunt, quae unice ad gubernium Ordinis pertinent atque non alteri fuerunt dictae. Demonstrant etiam Te injustissime persequi et aggredi, uti oretenus Tibi jam dixi, Rev[erendissi]mum D[omi]num Abbatem Strahoviensem, qui ipse ab initio et ante Tuum adventum conservandae Abbatiae Teplensis curam gessit. Verosimiliter non ausus es me exprobrationibus Tuorum exponere, quamvis ego et quidem solus decisiones faciendas habeam, sed voluisti uti occasione, ut Reverendissimum Dominum Abbatem Strahoviensem opprobriis afficeres. Mihi etiam visum est Te continuo uti anteriori antipathia inter Teplam et Strahoviam, ut personam Tuam tamquam vindicem et defensorem Abbatiae Teplensis ostenderes atque in Tuum favorem patrocinium Rev[erendissi]mi D[omi]ni Abbatis Strahoviensis amovere posses. Haec opinio etiam a Sororibus me visitantibus agnita fuit.

Putasne me adeo ingenuum aut stultum esse, ut rationem Tuarum actionum non perspiciam? Visne pessumdare illud meriti, quod Tibi acquisivisti?

Faveas bene considerare, quod Te respondere faciam de quocumque detrimento vel tribulatione, quae Ordini accidere deberent.

Tu optime scis quod diximus Te remansurum esse in monasterio, et quidem uti Prior secundum litteras Rev[erendissi]mi D[omi]ni Abbatis Strahoviensis N[umerum] Exh[ibitum] 179/46/Vg. 17 diei lae Martii 1946, sed non ut Administrator, quia Tibi omnino desunt, saltem hucusque, dotes in Superiore de regimine necessariae. Scis etiam, ut Tibi soli dixi, quod R[everendus] D[ominus] Žůrek non potest remanere in Abbatia Teplensi propter rationes, quae meum officum respiciunt et de quibus nec Tu, nec R[everendus] D[ominus] Žůrek, et minus adhuc illi seditiosi Slovaci judicare debent. Repeto: quamprimum conditiones salutis illud permittent, R[everendus] D[ominus] Žůrek a Teplá discedere debet, et nolo, ut ipse habeat ullum influxum in personas et res Teplenses.

Valde doleo, quod Tibi debeam haec scribere, et magis adhuc, quia adeo male uteris eximiis dotibus, quibus Deus Te ornavit et quae possent Te facere membrum meritorium Ordinis nostri.

Interea Te benedico et remaneo

devotus in Christo

Abbas Generalis O[rdinis] Praem[onstratensis]

A7

Admodum Reverendo Domino

Hermanno Tyl

Priori claustrali

Teplae

Admodum Reverende Domine,

Responsio, quam ad recentem nostras litteras subscripsisti, ad nos pervenit atquae augebat opinionem, quam de Te habuimus. Hoc nostrum judicium ulterius crevit, quando modo audivimus Te propria auctoritate declarasse aut nominasse A[dmodum] R[everendum] D[ominum] Leonem Moláček Directorem Generalem bonorum Teplensium contra nostras auctoritativas dispositiones, quibus idem Reverendus Dominus Moláček, nominabatur Supprior et Provisor Teplensis, quin aliquid mutaretur circa Concilium oeconomicum nationale vel delegatum Inspectorem generalem.

Quare, dum declaramus Tuam supracitatam declarationem vel nominationem esse invalidam, velis hoc notificare quibus competit et ita omnem confusionem auferre.

Quare etiam hisce iterum declaramus Te esse Priorem Claustralem Teplensem et nihil aliud, idque iuxta regulas Statutorum nostrorum et jam non uti antea Tibi scriptum fuit, habenam facultates Prioris Abbate impedito. Et iterum dico Te substare in omnibus Rev[erendissi]mo Domino Abbati-Administratori Bohuslao Jarolímek, nostro Vicario in Circaria Bohemica atque delegato Visitatoris Apostolici.

Deus mentem Tuam illuminet, voluntatem ad oboediendum roboret et Tibi benedicat!

Jasoviae, die 14. Decembris 1947.

A82

Modus vivendi relata ad Abbatia Teplensem.

1. Declarantur facta et a partibus acceptata: Rev[erendissi]mus D[omi]nus Petrus Möhler, Abbas Teplensis, Abbatiam cum omnibus, quae ad eam pertinent, in manus Illustrissimi Abbatis Generali remisit, dum ipse se retrahit cum sua Communitate in Germaniam.

2. Abbas Generalis, de licentia et auctoritate S[anctae] Sedis, erigit in Monasterio Teplensi novam Communitatem nationis Bohemicae, huic tradens plenum usumfructum domus omnimque bonorum, quae ad Abbatiam Teplensem pertinent. Donec aliquando cessio Canoniae sequeretur, haec nova Communitas est igitur depositaria quasiproprietaria illarum possesionum, quae sese obligat fideliter iuxta scopum fundationis et modo boni partisfamilias administrandi. Si aliquando conditiones nationales et confines politici iterum mutarentur et quidem ita ut Communitas Teplensis cedens ex Germania redire posset et vellet, nova Communitas sese obligat illi locum cedendi secundum fraternas conditiones et sub auctoritate Abbatis Generalis, qui depostium accepit.

Quare utiliter fieret in praesenti inventarium generale rerum materialium.

3. Cum facultatibus S[anctae] Sedis Abbas Generalis nominat Abbatem-Administratorem huius novae Communitatis Teplensis Rev[erendissi]mum D[omi]num Bohuslaum Jarolímek, Abbatem Strahoviensem et suum Vicarium, qui ut verus et immediatus Superior Abbatiam gubernat in spiritualibus et temporalibus et qui coram Abbate Generali de peractis respondere debebit.

4. Quattour membra prioris Conventus Teplensis poterunt transire ad hanc alteram Communitatem vel huic servire sub oboedientia Rev[erendsissi]mi Abbatis Administratoris uti Vicarii Abbatis Petri Möhler.

Thermis Marianis die 2. Januarii 1948.

+Bohuslav Jarolímek + Hubertus Noots

Abbas Strahoviensis Ab[bas] gen[eralis] O[rdinis] Praem[onstratesis]

Administrator abb[atiae] Teplensis

A9

Documentum

Litterae autographae

Suae Sanctitatis Papae Joannis Pauli II

occasione iubilaei Circariae Bohemicae

Ordinis Praemonstratensis

REVERNDO ADMODUM PATRI

MARCELO VAN DE VEN

CANDIDI ET CANONICI ORDINIS PRAEMONSTRATENSIS

ABBATI GENERALI

Perlongo in eorum sodalium religiosorum agmine, qui Europam Evangelii nutnio imbuerunt eiusque simul cultus humani patrimonium effecerunt, peculiarem prorsus obtinet locum Canonicorum Regularium Praemonstresium Ordo. Nocte ipsa Christi Domini natalis anno millesimo centesimo vicensimo primo, in Praemonstrati solitudine, ortum Sanctus Norbertus antiqui ordinis canonici dedit novae communitati, cuius celeriter rami in Mediam usque Europam sunt deiceps propagati. Ipse Sanctus Norbertus, ingressus vestigiis decessoris nostri Pontificis Sancti Gregorii Septimi, suis addidit filiis apostolicum illum impulsum cuius etiam hodie Ecclesia omni in terrarum parte colligit uberes fructus.

Vester hod ipso anno commemorat Ordo memoriam anniversariam octingentesimam et quinquagesimam conditi in Bohemia Pramonstratensis instituti initiumque simul eius Media in Europa evangelizandi operis. Haec iubilaris recordatio totum sane per Ordinem obibitur, at in abbatiis maxime Strahov, Teplá, Želiv, Nová Říše et Jasov, quarum nuperius sunt redintegratae communitates. Magna nos cum observantia quin et admiratione religiosos consalutamus sodales qui suam in Christum fidem nihil testificari dubitaverunt suamque erga Sedem Apostolicam fidelitatem in periculo seapius vitae versantes hos plus quadraginta quinque dispersionis ac vexationis annos. Haud vero frustra eorum fuerunt sacrificia, quoniam inde sunt novae exortae vocationes.

Impendente iam tertio millennio suam semper praestantiam retinet utilitatemque Sancti Norberti propositum. Vestrarum in Europa Media communitatum ad vitam revocatio coniuncte cum nova continentis totius orbisque ipsius evangelizatione evenit. Fervor ille novus quo vos incendimini reddit vicissim vos Christi resuscitati praecones Evangilii, Boni Nuntii illius quod fecundam prae se fert vitam libertatemque veram. Perinde ac Sanctus Conditor vester, novas vos vias aperite quibus hominum animos et mentes, mores et artes evangelica ingrediatur doctrina, quibus dominatione liberati populi Christum complectantur Redemptorem. Eodem hoc concitati studio pernecessaria renovationis elementa societati hominum praebet; memoriam Europae conscientiamque exsuscitate et partes similiter vestras in cultum exstruendum Amoris conferte.

Vobis quidem exoptamus universoque Praemonstratensi Ordini ut haec iubilaris commemoratio renovationis pulcherrimum tempus importet novique etiam frugiferi apostolatus principium. Quod quidem ut exoptato contingat, haurire debetis ex patrimonii spiritalis vestris divitiis, complendo in vita vestra Sancti Norberti charismaticum munus, vestram votis vestri corroborando fidelitatem. Antiqua vestra ac veneranda restaurantes coenobia, operam sedulo dabitis in primis ut restituatis precationis atque apostolatus communitates, quae plus octo saecula sedes fecunditatis luminisque fuerunt.

Professione sua religiosa, quae etiamnum vestra est, notionem suam ac optimae vitae speciem declararunt Sanctus Norbertus primique eius discipuli. Ad effectum scilicet deducere voluerunt « Evangelicam Institutionem » ipsam, simulque passim praedicare Evangelium bona huius mundi reicientes, quem ad modum apostolis praeceperat Dominus. Ordinis vestri finis ac propositum suam nunc quam maxime retinent necessitatem et excellentiam. Cunctas vires huc proferte vestras impavido illo animo quem Christus unus vobis addere potest. Suam saepius aetatis huius nostrae homines metam viamque amiserunt. Discrimen praeterea ipsum, in quod tradita vitae, pietatis ac fidei bona conciderunt, indefensa ea deserit ante novas provocationes, quibus celerrimi societatis progressus eadem obiciunt. Sermone igitur vestro vitaeque singularis et communis vestrae testificatione amorem Christi atque Ecclesiae hodiernis hominibus infundite.

Voluerunt vestri maiores, « Institutioni Apostolicae » ipsi tam fideles, unamquamque Praemonstratensem communitatem formam repraesentare pristinae illius Hierosolymitanae congregationis institutae circum apostolos et Iesu Matrem. Consiliorum professione evangelicorum vestroque stabilitatis voto ministerio devovemini apud aedem abbatialem vestram ut inibi sollemniter liturgia sancta persolvatur, ut inde universae lingua Ecclesiae ad Deum sursum ascendat, ut illuc suum circa Dominum Iesum christianus advocetur Populus. Utinam Abbatiae vestrae ac Prioratus, paroeciae quoque ac monialium etiam domus opus illud munusque continius dilaudetur et facilius aequales nostri inter vos benevolum refugium, promptam serviendi voluntatem, studium semper reperiant apostolicum. Coenobia convertite vestra in domos precationis et fidei scholas cunctis bonae voluntatis patentes hominibus.

Cum conderet Praemonstrati communitatem, praestituit Sanctus Norbertus Sancti Augustini regulam, cuius prima praecepta propriam communitatum vestrarum efferunt indolem: « Primum propter quod in unum estis congregati ut unanimes habitetis in domo et sic vobis anima sua et cor unum in Deum » (I, 2). Innititur Dei amori Augustiniana domus necnon Ipsum melius usque cognoscendi aviditati, unde melius possit amari. Cordis ea simplicitatem postulat mutuamque caritatem, fraternum adiumentum animorumque coniunctionem, dum unum illud necessarium inquiritur.

Eiusdem vero caritatis fons et finis apostolatus omnis exstat Eucharistia. Haec nimirum causa est quamobrem Sanctus Norbertus Eucharistiae celebrantionem in media quaque communitate culmen esse voluerit universae conventualis vitae. Commemorat hoc nobis Praemonstratensis abbas Philippus a Bona Spe: « Ne autem (Ecclesia) huius itineris labore defatiscat, habet non mediocre munimentum, dum in thesauro suo corporis Christi salutare conservat sacramentum; quod dum intra se videtur conservare, ipsa potius ab eo conservatur » (PL 203, 669).

Una denique cum Sancto Norberto, amantissimus qui Virginis Mariae fuit filius, renovationem communitatum vestrarum et Ordinis vestri vocationes, quin immo totum apostolatum vestrum et universam Ecclesiam Redemptoris creditote Matri. Prima enim suscepit Verbum Maria quod omni traderet orbi: vestras utinam communitates ardentes efficiat evangelizationis novae focos!

Consociantes hisce Nos sensibus adfectibusque nominatim in primis cum sodalibus Praemonstratensibus Mediae Europae suas peragentibus anniversarias multiplices memorias, confirmamus erga cunctum Ordinem Praemonstratensem Beatissimi Petri fiduciam amoremque Succesoris ac singulis vestrum ex animo gratulantes elargimur Aposotolicam Nostram Benedictionem.

Ex Aedibus Vaticanis, die VII mensis Maii, anno MCMXCIII, festivo pariter die Sancti Norberti Translationis in abbatiam Strahov.

Joannes Paulus II